تحقیق سازمان تجارت جهانی و شاخص های جهانی شدن

با توجه به نقش مهم تجارت در صحنه اقتصاد بين‌المللي و تلاش همه كشورها براي افزايش سهم خود از تجارت جهاني و به منظور بهره‌مندي بيشتر از مزاياي تجارت در بازارهاي جهاني، از ديرباز بسياري از كشورها درصد برآمده‌اند تا زمينه‌هايي را فراهم كنند كه بتوانند با هماهنگي بيشتر در رفتار تجاري خود به سهم مناسب در تجارت جهاني دسترسي پيدا كنند. بنابراين تلاش براي دسترسي به امكانات توليد فراوان‌تر و ارزان‌تر، نيروي كار ارزان‌تر، توليد بيشتر و كم هزينه‌تر و بالاخره بازارهاي وسيع براي فروش توليدات سرتاسر نقاط جهان سابقه‌اي ديرينه دارد. اما آنچه كه امروز اهميت تجارت جهاني را بيش از پيش نمايان مي‌سازد دسترسي به امكانات توليد فراوان‌تر و ارزان‌تر، نيروي كار ارزان‌تر، توليد بيشتر و كم هزينه‌تر و بالاخره بازارهاي وسيع براي وسيع براي فروش توليدات در سر تا سر نقاط جهان سابقه‌اي ديرينه دارد. اما آنچه كه امروز اهميت تجارت جهاني را پيش از پيش نمايان مي‌سازد دسترسي به تكنولوژي‌هاي پيشرفته، شبكه ارتباطات وسيع ماهواره‌اي، تمركز و افزايش حجم منابع سرمايه‌اي و مالي در دست كشورهاي صنعتي و نياز روز افزون اين كشورها به بازارهاي گسترده جهاني براي فروش توليدات صنعتي، نيروي كار ارزان و مبارزه با مشكلات زيست محيطي و انتقال پيامدها و عوارض اقتصاد صنعتي و فرا صنعتي به خارج از مرزهاي جغرافيايي آنان است.

تاريخچه گات (G.A.T) به طور مختصر

يكي از اهداف ‘ منشور آتلانتيك’ كه در سال 1941 بين روزولت و چرچيل به توافق رسيد ايجاد يك سيستم تجارت بين‌المللي بود كه بر اساس عدم تبعيض و مبادله آزاد كالاها و خدمات پايه‌گذاري مي‌گرديد. مذاكرات مربوط به سيستم تجارت بين‌المللي  كه در طول جنگ جهاني دوم بين انگلستان و كانادا و آمريكا آغاز شد بعد از جنگ نيز ادامه پيدا كرد. شوراي اقتصادي و اجتماعي سازمان ملل متحد (اكوسوك) در تاريخ 18 فوريه 1946 كنفرانسي را براي بررسي و تحقيق در مورد مسائل اقتصادي بين‌المللي تشكيل داد و سال بعد دو دسته مذاكرات در دو كنفرانس جداگانه هم‌زمان در ژنو آغاز گرديد كه در يكي از آن‌ها طرح «سازمان بين‌المللي» تجارت تهيه و تنظيم شده و در كنفرانس دوم نيز مذاكراتي در زمينه مزايا و معافيت‌هاي گمركي انجام شد. چون مذاكرات مربوط به مسائل گمركي با نتيجه مثبت خاتمه پيدا كرد مقرر شد تا زمان تاسيس سازمان بين‌المللي تجارت موافقت‌نامه‌اي چند جانبه به طور موقت بين كشورهاي جهان در زمينه مسائل گمركي منعقد شود و به دنبال اين رخداد نمايندگان كشورهاي ذي‌ربط موافقت‌نامه عمومي تعرفه و تجارت (G.A.T) را به امضاء رساندند كه از سال بعد لازم الاجرا گرديد. در سي‌ام اكتبر سال 1947 ميلادي موافقت‌ نامه‌ عمومي تعرفه و تجارت به امضاي نمايندگان 23 كشور رسيد كه سپس اين تعداد تا حدود 125 كشور افزوده شد.